خواهی نخواهی...خواهم نخواهم...خواهم آمد!

لحظه ها ثانیه طاقت موندن ندارن...میسوزونن اما خب,فکر سوزوندن ندارن!

قصه ی بودن من مثه ابرها رنگ درده!

آینه ها اونجا نبودن تا ببینیم که چه زشتیم!

تا کی سکوت و رج زدن نقش نمایش منه؟

آی شب تار و سوت و کور به آرزوی من نخند!

its not mine! but i like it....savvey?